مدرسه علميه زينب كبري(س)- رفسنجان

ـ ورود امام حسین7 به منزل ذوحُسُم، ذو خُشُب، ذو جشمی
ـ

وفات علی بن جعفر7 (210 ق)

ـ قتل عمر بن خطاب خلیفه دوم اهل سنت بدست ابو لؤلؤ (22 ق)

ـ انقراض دولت بنی امیه پس از قتل «مروان حمار» آخرین خلیفه‌ی اموی (132 ق)

ـ تصرف گرگان و مازندران توسط «طغرل سلجوقی» (432 ق)

ـ وفات «شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی» شاعر و استاد بزرگ ادیب فارسی (691 ق)

ورود امام حسین(ع) به منزل شراف

قتل عمر بن خطاب خلیفه دوم اهل سنت بدست ابو لؤلؤ (22 ق)
ـ وفات عالم جلیل «غلامرضا یزدی کوچه بیوکی» (1378 ق)
ـ رحلت عالم شیعه «سید محمد کاظم لواسانی» معروف به «عصّار» (1394 ق)
ـ
ـ تولد «علی بن یوسف آمدی» فقیه و ادیب برجسته (559 ق)
ـ پایان جنگ دوم ایران و روس با شکست «عباس میرزا» ولیعهد فتحعلی شاه قاجار (1243 ق)

ستاد الفقهاء والمجتهدین فقیه مقدس آیة الله العظمى میرزا جواد تبریزى(قدس سره) یکى از اعیان و مفاخر فقهاى نامدار شیعه و یکى از اکابر و متبحّرین در علوم اسلامى و یکى از استوانه هاى فقهى و اجتهادى در فقه اسلامى که از نظر آثار و برکات وجودى با برکت بوده مرحوم فقیه مقدس میرزا جواد تبریزى(قدس سره) است بسیار عابد، زاهد، اهل خشوع و تهجد بود و مداومت بر علم و دانش داشت. جماعت بسیارى از او بهره بردند. او بر تمام موالین و محبین اهل بیت(علیهم السلام) و فضلاء و طلاب حوزه حق دارد زیرا که در قرن خود در علوم و ولاء اهل بیت(علیهم السلام) تحولى عظیم ایجاد نمود.

هرگاه در پى شناخت ایشان برآییم ایشان را آگاه بر هر فنى خواهیم یافت. جملات مدح و ستایش در معرفى او، ناتوانند. گویا او تندیس علم و دانش و ادب و تجسم فضل و کمال است.

فقیه هوشیار محدث پارسا، ثقه جلیل القدر و سرچشمه بزرگوارى ها و فضیلت ها و داراى تألیفات سودمندى است. علماى دین نه تنها از استاد خود درس علم و دانش مى آموزند بلکه مراتب معنوى و کسب کمال را سپرى مى نمایند. مرحوم میرزا جواد تبریزى(قدس سره) همزمان با طى مدارج علمى و سریع تر از آن مدارج معنوى و کمالات روحى را پیمودند تاآنجا که مصداق واقعى عالم ربانى گشت. این ادعا با مرورى بر سجایاى اخلاقى ایشان کاملاً روشن مى شود از جمله خصائص بارز اخلاقى مرحوم میرزا(قدس سره) مى توان به این موارد اشاره کرد:

یاد خداوند متعال: مرحوم میرزا(قدس سره) هیچ گاه از یاد خدا غافل نبود و تمام اعمالش را با قصد قربت انجام مى داد.

زیارت و توسل: مرحوم میرزا(قدس سره) به زیارت ائمه هدى(علیهم السلام)اهمیت فراوانى مى داد و هر جا فرصت مى یافت و یا امکان بر ایشان حاصل مى شد شروع به خواندن دعا و زیارت ائمه مى نمودند.

توجه خاص به توسل به معصومین(علیهم السلام) باعث گردیده بود که مرحوم میرزا(قدس سره) به تألیف کتب عقایدى روى آورند و اهمیت خاصى در رد شبهات و دفاع از کیان تشیع و مظلومیت اهل بیت(علیهم السلام)دهند.

زهد و پارسایى: یک ویژگى بسیار مهم در زندگى این بزرگ مرد زهد و پارسایى و ساده زیستى اوست. مرحوم میرزا(قدس سره) تمام امکانات را در اختیار داشتند اما با همه اینها، زندگى شخصى مرحوم میرزا(قدس سره)در نهایت زهد و پارسایى سپرى مى شد.

تواضع: تواضع مرحوم میرزا(قدس سره) از دیگر خصائص اوست. مرحوم میرزا(قدس سره) هیچ گاه به مقام اجتماعى و بالا و پائین بودن موقعیت نظر نمى کرد با آن خصائص روحى و کمالات معنوى با علم و دانش گسترده از او شخصیتى ممتاز ساخته بود.

سعه صدر، خوش فهمى، حسن سلیقه، داشتن نظم و برنامه تحصیلى، ظرافت طبع، معنویت سخن و پختگى و بى نقص بودن آثار علمى، تخلق به اخلاق الهى و قرب منزلت از خصوصیات این عالم ربانى است.

تعلیم و تعلم از مهم ترین خدمات ایشان به شمار مى آید. شخصیت بارز علمى ایشان در دقیق بودن در مطالب، و عمیق فکر کردن و حسن سلوک با طلاب هر روز گروه بیشترى از افراد علاقمند و با استعداد را به سوى مجلس درس ایشان مى کشاند.

یکى از اعجوبه هاى روزگار خود بود. در فقه، اصول، کلام، رجال و… کتاب نوشته است و حدود ده ها کتاب از آثار خطى از ایشان به جاى مانده است که نبوغ او را نشان مى دهد.

تألیفات فراوان و گوناگون وى در علوم و فنون مختلف اسلامى، هر کدام گوهرى تابناک و گنجینه اى پایان ناپذیر است که هم اکنون با گذشت ایام روز به روز بر ارزش و اعتبار آن افزوده مى شود و جایگاهى بس رفیع و والا یافته اند و در صدر قفسه کتابخانه ها و در سینه فقها و دانشمندان جاى مى گیرد.

منبع:تبریزی

دعای عرفه

فَاَللّهُمَّ اِنّى اَرْغَبُ إِلَيْكَ

وَاَشْهَدُ بِالرُّبُوبِيَّةِ لَكَمُقِرّاً

بِاَنَّكَ رَبّى وَ اِلَيْكَ مَرَدّى  

بسم الله الرحمن الرحیم

“و اذا سالک عبادی عنی فنی قریب، اجیب دعوه الداع اذا دعان فلیستجیبوا و لیومنوا بی لعلهم یرشدون”

آیه 186 سوره مبارکه بقره

برای هر چیزی، هرجا،همیشه می نویسم اما گاهی اوقات دتم به قلم نمی رود و دلم می لرزد.

عظمت کلمات است که روح کوچکم در مقابلشان حرفی برای گفتن ندارد.

عرفه!

یکی از این کلمات با عظمت است.

عرفه!

چه بگویم؟ خودت بگو! از خدای خودت…

هر بارمن می نوشتم این بار تو برایم بگو تا بنویسم تو از اسرارت بگو، از آن اسراری که مقام تو را جای شبهای قدر داد که اگر کسی در ماه خداوند آمرزیده نشد در توبه رحمت الهی نایل می شود ان شاءالله.

نمی دانم خالق دشت نینوا سالار شهیدان، حضرت اباعبدالله حسین(ع) دردانه ی حضرت فاطمه(س) با تو چه نجوایی کردند.

تا تو را برای همیشه در طول تاریخ نور چشم دل های تشنه به وصل خداوند کردند

دلا ! بسوز که سوز تو کارها کند…

عرفه!

دستم را بگیر و به خداوندم برسان.

عرفه!

التماس دعا

عمال روز عرفه

روز نهم روز عرفه و از اعياد عظيمه است اگرچه به اسم عيد ناميده نشده است و روزى است كه حق تعالى بندگان خويش را به

عبادت و طاعت خود خوانده و مَوائد جُود و احسان خود را براى ايشان گسترانيده و شيطان در اين روز خوار و حقيرتر و رانده تر

و خشمناكترين اوقات خواهد بود و روايت شده كه حضرت امام زين العابدين عليه السلام شنيد در روز عرفه صداى سائلى را كه از

مردم سؤ ال مى نمود فرمود به او واى بر تو آيا از غير خدا سؤ ال مى كنى در اين روز و حال آنكه اميد مى رود در اين روز براى

بچّه هاى در شكم آنكه فضل خدا شامل آنها شود و سعيد شوند و از براى اين روز اعمال چند است اول غسل دوّم زيارت امام حسين

عليه السلام كه مقابل هزار حجّ و هزار عمره و هزار جهاد بلكه بالاتر است و احاديث در كثرت فضيلت زيارت آن حضرت در اين

روز متواتر است و اگر كسى توفيق يابد كه در اين روز در تحت قُبّه مقدّسه آن حضرت باشد ثوابش كمتر از كسى كه در عرفات

باشد نيست بلكه زياده و مقدّم است و كيفيّت زيارت آن حضرت بعد از اين در باب زيارات بيايد انشاءالله تعالى سوّم بعد از نماز عصر

پيش از آنكه مشغول بخواندن دعاهاى عرفه شود دو ركعت نماز بجا آورد در زير آسمان و اعتراف و اقرار كند نزد حق تعالى به

گناهان خود تا فايز شود به ثواب عرفات و گناهانش آمرزيده گردد پس مشغول شود به اعمال و ادعيه عرفه كه از حُجَج طاهِرِهِ

صَلَواتُ اللّهِ عَلَيْهِم روايت شده و آنها زياده از آن است كه در اين مختصر ذكر شود لكن ما به مقدارى كه اين كتاب گنجايش آن را

داشته باشد نقل مى كنيم شيخ كفعمى در مصباح فرموده مستحب است روزه روز عرفه براى كسى كه ضعف پيدا نكند از دعا خواندن

و مستحب است غسل پيش از زوال و زيارت امام حسين عليه السلام در روز و شب عرفه و چون وقت زوال شد زير آسمان رَوَد و

نماز ظهر و عصر را با ركوع و سجود نيكو به عمل آورد و چون فارغ شود دو ركعت نماز كند در ركعت اوّل بعد از حمد توحيد و

در دويم بعد از حمد قُل يا اَيُّهَا الْكافِروُنَ بخواند بعد از آن چهار ركعت نماز گذارد در هر ركعت بعد از حمد توحيد پنجاه مرتبه بخواند

فقير گويد كه اين نماز همان نماز حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام است كه در اعمال روز جمعه گذشت .

منبع:سایت آوینی

گذر تاريخ؛ يكم آبان، سالروز شهادت سيد مصطفي خميني

“مصطفي” ذخيره اسلام بود

خبرگزاري فارس: آيت‌الله شهيد سيد مصطفي خميني نور بصر و ذخيره اسلام و انقلاب بود.

به گزارش خبرگزاري فارس، سيد مصطفي خميني در آذر 1309 شمسي، در قم متولد شد. در سال 1316 شمسي تحصيل را شروع كرد و دوران ابتدايى را در مدرسه‌هاى «باقريه» و «سنايى» قم در سال 1323 - 1324 به پايان رساند. وي در همين سال تحصيل علوم ديني را شروع كرد و از محضر اساتيدي چون آيات عظام حجت، بروجردى، محقق داماد، امام خمينى، شاهرودى، خويى، محمد باقر زنجانى، سيد محسن حكيم، فكور يزدى، والد محقق، علامه طباطبايى، رفيعى قزوينى، سلطاني و حائري كسب فيض كرد. وي بعد از شش سال تحصيل در 22 سالگى حدود سال 1330 ش به دوره تخصصى ( خارج حوزه ) خارج اصول و فقه وارد شده و در فقه و اصول از اساتيد متعددي بهره برد. آيت الله ابطحى كاشانى از ياران شهيد ، درباره علاقه و هوش سرشار ايشان به درس مى گويد: خصوصيتى كه در شهيد حاج آقا مصطفى سراغ داشتيم ، اين بود كه از همان اول حالت تعبد نسبت به مطالب علمى نداشت؛ يعنى مثلاً اگر شيخ انصارى يا هر بزرگوارى مطلبى را گفته است سر بسته نمى پذيرفت ، بلكه مانند امام در مقام تجزيه و تحليل بر مى آمد و مى توان گفت از همان اوايل روح اجتهاد داشت و همين هم باعث ترقى او شد. امام خميني از او به عنوان شخصي خدمتگذار و سودمند براي اسلام و مسليمن ياد كرد و آيه الله بهاء الدينى نيز در مقام علمي آن شهيد تاكيد كرد: آيت الله حاج آقا مصطفى خمينى ، دانش هاى عقلى و نقلى ، سياست اسلامى و دينى را در جوانى ياد گرفته و به جايى رسيده بود كه از نخبگان زمان ما ، بلكه عصرها و زمانها بود. درست گفتار و نيك سيرت بود، با كمال زيركى و هوشيارى به نفوس ، آگاهى داشت ، در انقلاب اسلامى و حوادث آن نقش بسيار ارزنده اى داشت … فرزند امام بود ، بلكه خود ، امامى بود ، بلكه پدرى مثل امام داشت. مقام معظم رهبرى مرحوم سيد مصطفى خمينى را يكى از شخصيت هاى بالقوه و بالفعل اسلام دانسته و تاكيد كردند: روزى كه ايشان شهيد شدند، در حدود سنين 48 - 47 سالگى بودند و در آن سن جزء ممتازين كسانى بود كه در حوزه هاى علميه قم ، نجف ، مشهد و… وجود داشت، بنده ايشان را به عنوان يك چهره برجسته حوزه علميه قم از سالهاى قبل مى شناختم. از آيت الله شهيد مصطفي خميني تاليفات گرانقدري به يادگار مانده است كه مهمترين آنها عبارتند از؛ القواعد الحكميه( حاشيه بر اسفار)، كتاب البيع ( دوره كامل مباحث استدلالى بيع در سه جلد)، مكاسب محرمه( در دو جلد) مبحث اجاره، مستند تحرير الوسيله، تعليقه اى بر عروه الوثقى، تفسير القرآن الكريم ( در چهار چلد، نا تمام )، تحريرات فى الاصول( از اول اصول تا استصحاب تعليقى)، شرح زندگانى ائمه معصومين عليهم السلام، تا زندگانى امام حسين عليه السلام )، كتاب الاصول، القواعد الرجاليه، كتابى در مبحث نكاح، حاشيه بر شرح هدايه ملا صدرا، حاشيه بر مبداء و معاد ملا صدرا، و … است.

مراسم تشييع و تدفين نـماز را آيه الله خوئى بر بدن شهيد حاج آقا مصطفى خمينى اقامه كـرد و پـس از تشييع مفصل و باشكوه كه بسيارى از ايرانى ها نيز شـركـت داشـتند, پيكر مطهرش را در حرم امام على(ع) در كنار قبر آيه الله كمپانى اصفهانى به خاك سپردند.