طلبه یک رسانه است....
طلبه یک رسانه است. وبلاگ رسانه است و طلبه هم باید رسانه باشد، «چون باید آنچه را از اسلام و دین میآموزد به دیگران منتقل کند. » یکی از مهمترین مهارتهایی که یک طلبه باید به دست آورد، هنر فهم آموزههای دینی است. «تفقه» مقوّم هویت روحانی و از ذاتیات شخصیت طلبگی اوست و اگر حد نصاب دینشناسی و آگاهی از معارف اسلام در کسی نباشد، اطلاق «روحانی» بر او صحیح نیست.
روحانی باید بتواند دانش خود را به جریان اندازد و از آنجا که در خطوط انتقال وحی قرار میگیرد، تجهیزات لازم برای توزیعِ با سلیقة تعالیم دینی را بدون هرگونه افتادگی و ضایعه، در میان تودهها داشته باشد. هر عنصری که به این هدف کمک کند، در راستای اهداف طلبگی است و طلبه را کارآمدتر و مؤثرتر میگرداند. مهمترین این مهارتها قدرت نوشتن و هنر سخنوری است، زیرا بیشترین حجم اطلاعات از طریق گفتار و نوشتار منتقل میشود.
ذکر این نکته لازم است که تکنیکهای امروزی بلاغت، بسیار بیش از آن است که در کتب گذشتگان گرد آمده است و در گذشته وجود داشت؛ بلاغت به معنای «رسایی پیام» است و امروزه در تشبیه، استعاره، مجاز و کنایه محدود نیست. طرحها، نمودارها، جداول، تقسیم بندیهای درختی، خلاصه بحث، برجسته کردن واژهها و جملات مهم، ویرایش دقیق متن، تصویر، ابزارهای کمک آموزشی و استفاده از روشها و ابزارهای جدید انتقال پیام مانند رایانه و اینترنت نیز در بلاغت کلام مؤثراند. جهان کنونی که ما با آن در ارتباط هستیم و در آن زندگی میکنیم جهان ارتباطات نامیده میشود بارها دیدهایم که اطلاعات در کوتاهترین زمان به تمام جهان ارسال می شود.
وسایل ارتباطات جمعی و فردی مهمترین نقش را در زندگی کنونی مردم دارند. همانطور که اشاره شد طلبه بعد از خودسازی و یادگیری موازین دینی، مهترین وظیفهاش ابلاغ این پیام به جهانیان است و برای ابلاغ آن باید از وسایل ارتباط جمعی و فردی استفاده کند.
وبلاگ یک روزنامه الکترونیک است روزنامهای که حرفهای نویسنده خود را در سطح جهانی در دنیای وسیع اینترنت منتشر میکند جایی که هر کسی از هر جای جهان بخواهد میتواند به آن دسترسی داشته باشد. وبلاگ منعکس کننده اندیشه و فکر نویسنده است. اگر بخواهیم دقیقتر معنا کنیم و به زبان طلبگی تعریفش کنیم وبلاگ یک منبر نوشتاری اینترنتی است و این نوشتار به گونهای صمیمانه است که هر کسی را به خود جذب میکند.
منبری با مخاطبان فراوان و نا محدود. وقتی مطلبی در اینترنت یا در وبلاگ منتشر میشود تا زمانی که مطلب در اینترنت وجود دارد؛ یعنی تا زمانی که توسط نویسنده و یا سرویس دهنده وبلاگ حذف نشده است در اینترنت باقی میماند به عبارت دیگر تاریخ مصرف ندارند و منقضی نمیشود و مانند منبر نیست که وقتی سخنرانی تمام شد دیگر منبر و حرفها هم تمام شده و دیگر کسی نمیتواند آن را بشنود. وقتی وبلاگی ثبت میشود و مطلبی در آن نوشته میشود همیشگی است و منبری است که هر کسی از هر جای دنیا میتواند شنونده این منبر باشد.
بهترین تبلیغ در این دوره زمانی تبلیغ چهره به چهره است تبلیغ رو در رو، یک وبلاگ علاوه بر اینکه میتواند منبری همیشگی باشد یک تبلیغ چهره به چهره است وبلاگ نویس میتواند با استفاده از ادبیات خاص و زیبا و ایجاد صمیمیت بین خودش و خواننده به خواننده این احساس را بدهد که انگار نویسنده با او صحبت میکند برای او حرف می زند. در این روزنامه الکترونیک که نویسنده آن، همه کارهاش است، نویسنده میتواند به بهترین نحو ممکن آموزههای دینی خود را به دیگران منتقل کند. و تفکرات و دوست داشتنیهایش که چیزی جز دین و دغدغههای دینی نیست در معرض دید هزاران کاربر اینترنت قرار دهد.
در وبلاگ نویسی امکان ارتباط با خوانندگان وجود دارد. خوانندهگان وبلاگ میتوانند با نویسنده وبلاگ در ارتباط باشند و هر گونه سوال و پرسشی از نویسنده وبلاگ بپرسند و جواب خود را دریافت کنند. از آنجا که اینترنت و جهان وب دنیای نامحدود اطلاعات است، مورداستفاده همه نوع انسان با تفکرات متفاوت و مختلف میباشد. پس وبلاگ مخاطبان مختلفی میتواند داشته باشد چه آنهایی که در اینترنت به دنبال مطلبی خاص هستند و به وبلاگ میرسند و چه آنهایی که به طور تصادفی به مطالب وبلاگ میرسند. وبلاگ شخصی است و وابسطه به هیچ گروهی نیست پس تفکر پشت آن هم شخصی است و چون قرار بر این است که وابستگی نداشته باشد، مورد قبولتر از رسانههایی که وابسطه به گروه یا مرکز خاصی هستند، میباشد. وبلاگ برای یک طلبه میتواند ارتباطی با دنیای خارج از اسلام و وسیلهای بدون هزینه برای معرفی اسلام به دیگران باشد.
بیان تفکرات یک مسلمان و نوشتن از زندگی و علایق خود میتواند چهره اصلی مسلمانان را به جهان معرفی کند. چهرهای که از دورن یک فرد بیرون میآید و از صحبتهای مستقیم مسلمانان درباره خودشان به خواننده منتقل میشود، نه رسانههای وابسطه که تمام تلاششان حمله به اسلام و مخدوش کردن چهره اسلام است. علاوه بر این، وقتی طلبه از خودش و زندگی خودش مینویسد خواننده را با سختیها و لذتهای طلبگی آشنا میکند. اینکه وقتی خوانندهای یک مطلب از وبلاگ طلبهای را میخواند بدون اینکه او را بشناسد و بداند کجا زندگی میکند و از زندگی و روش زندگیاش خوشش بیایید قطعا برایش قابل قبولتر از هر پند و موعظه است.
اگر قرار باشد یک طلبه بهترین حرفها را در وبلاگش بزند فقط باید زندگی روزمره خود را به تصویر بکشد از خوشیها و ناخوشیهایش بنویسد از لذت عمل کردن به دستورات دین و مشکلات خودش بنویسد. وبلاگ رسانه است و طلبه هم باید رسانه باشد «چون باید آنچه را از اسلام و دین میآموزد به دیگران منتقل کند » و زمانی که رسانه همراه رسانه باشد یعنی هر چیزی جای خودش قرار گرفته است.
نویسنده: مهدی بهرامی