نگاه به قرآن عبادت
e="font-size: small;">چرا نگاه به قرآن عبادت است ولي لفظ فارسي چنين مزيتي را ندارد؟
اين امر دلايل متعددي دارد؛ از جمله:
1. ايجاد زباني مشترك در ميان همه پيروان و در واقع فراهم ساختن نوعي وحدت و پيوند بينالملل ديني، باعث تأكيد بر قرائت و حفظ زبان عربي شده است.
2. روح و محتواي هر پيام و سخني در قالب زبان خاص خود، عميقتر درك ميشود تا زماني كه به زبانهاي ديگر برگردانده شود و قرآن كهداراي مضامين بسيار بلند و عالي است، هرگز قابل ترجمه دقيق و كامل به هيچ زباني نيست. ترجمههاي قرآن معمولاً نارسا و در مواردي داراي غلط است. كافي است اندكي در مباحث مربوط به زبانشناسي، فن ترجمه و تئوريهاي مربوط به آن و نقد ترجمههاي قرآن مطالعه شود، آن گاه روشن ميگردد كه فرق بين قرآن و ترجمههايش، همان فرق بين كتاب الهي و بشري است.
3. قرآن علاوه بر محتواي مطالب، از لطافت زيبايي و نكات ادبي عجيبي برخوردار است كه خود وجهي از وجوه اعجاز قرآن ميباشد و در قالب هيچ ترجمهاي بيان شدني نيست.
براي آگاهي بيشتر ر.ك: مجله بينات و مجله مترجم (ويژه نامه قرآن).
ترديدي نيست كه زبانها از نظر بلاغت و شيوايي ميكنند و نميتوان تمام معاني و مقاصد قرآن را به زبان ديگر برگرداند. از اين رو «تحدي» قرآن در اثبات ناتواني انسانها در تهيه متني همانند قرآن، شامل مجموعه امتيازات لفظي و معاني والاي قرآن است.
ر.ك: محمود راميار، تاريخ قرآن، ص 649.
4. تشويق و ترغيب بر استفاده از همان الفاظي كه جبرئيل بر پيامبر اكرمصلي الله عليه وآله نازل فرموده، يكي از شيوههاي حفظ قرآن از تحريف است؛ چنان كه وقتي مطلبي نزد همگان با يك قرائت معين به اثبات رسيده باشد، تحريف آن مشخص خواهد شد. از اين رو در تاريخ اسلام وقايعي نقل شده است كه مسلمين حتي نسبت به جا به جايي يا حذف يك «واو»، حساسيت نشان ميدادند.
5. گفتني است حتي ترجمه قرآن به زبان عربي، موجب اختلاف در ميان مسلمانان شد تا آنجا كه برخي تا مرز تكفير يكديگر پيش رفتند. بدين جهت در دوره عثمان (سال 25 ه.ق) صحابه پيامبر اكرمصلي الله عليه وآله - و از جمله حضرت عليعليه السلام بر ضرورت وجود قرآن رسمي (غير ترجمهاي) به توافق رسيدند.
6. در پايان گفتني است، آنچه بسيار ثواب دارد تلاوت قرآن و نگاه به آيات آن همراه با دقت و تفكر است.